Op de parkeerplaats in Langeac troffen wij een automaat waar je verse melk kan tappen.
Ik heb het idee dat de Fransen veel meer aandacht voor hun eten hebben dan Nederlanders. Elke Fransman eet altijd vers brood, eet ‘s middags zeer uitgebreid met minstens één flesje wijn en kent minstens vijftig familierecepten uit zijn hoofd die stuk voor stuk elke Nederlandse snackbar direct twee Michelinsterren zouden opleveren. Maar helaas is dit niet zo want het restaurant met de gouden bogen is al lang geen vreemde meer en zelfs de Amerikaanse kippenboer met die rare sik duikt zo nu en dan in het
Franse landschap op.
Zelfs het eten van de Franse keuken blijkt dus niet immuun voor automatisering en dat zie ik toch een beetje met lede ogen aan. Het heeft echter ook leuke kanten want rijdend door Frankrijk viel het mij op dat er steeds meer automaten staan waar je voedsel uit kan halen, en ik hou van apparaten. Bij onze laatste gîte van deze zomer stond er bij de supermarkt een enorm apparaat waarop een levensgrote koe ons vriendelijk stond aan te kijken. Mijn nieuwsgierigheid was direct getrokken.
Het betrof een machine waar je 24/7 verse melk kan krijgen. Ik kon het natuurlijk niet laten om dit te proberen. Nadat we eerst een lege fles hadden gekocht, ook uit een automaat, gooide ik vol verwachting een euro in de machine. Achter een klein deurtje bevond zich de melktap waaruit de Lait Cru direct begon te lopen na het indrukken van de startknop. Om de melkaankoop een beetje authentiek te houden klonk hierbij luid geloei alsof de koe live het zuivelproduct voor mij produceerde. Na twintig seconden had ik een litertje melk in de fles en die smaakte prima.
Naast deze melkmachine liep ik in de Alpen bij de plaatselijke kaasfabriek in Beaufort tegen een automaat aan waar je kaas kan kopen en wel 24 uur per dag. Deze heb ik niet getest maar het is natuurlijk hartstikke makkelijk wanneer je kaas tekort komt terwijl je midden in de nacht kaasfondue staat te bereiden. Stokbrood zou ook geen probleem moeten zijn, want een automaat voor baguettes ben ik ook als eens tegen gekomen.
In Lalaye in de Elzas bakt dit apparaat in vier minuten een pizza voor je, deze bleek niet eens heel vies.
Maar de Fransen zijn al langer bezig met eten uit de machine. Vijftien jaar geleden kwamen we in de Elzas een machine waar je friet kon kopen. Na het inwerpen van wat munten begon het apparaat frituurgeluiden te maken en na vier minuten floepte er een zakje friet uit een gleuf terwijl mayonaise uit een ander vakje gleed. Het was een leuke ervaring maar niet te eten.
Beter was de pizza die ik een paar jaar geleden uit een automaat trok, ook dat was in de Elzas. Deze stond nogal eenzaam op een groot parkeerterrein bij een supermarkt. De automatische pizzeria had maar liefst 8 variaties in de aanbieding maar voor de veiligheid koos ik de Margarita.
Na te hebben gepind kwam de pizza na vier minuten uit het luikje zoemen, compleet verpakt in de bekende doos. De pizza was verrassend goed van smaak maar we hebben het toch maar bij de ene gehouden. Uiteindelijk wil je toch gewoon door een mens worden bediend bij het kopen van je voedsel.
Lavaudieu: Romaanse bouwkunst in de Auvergne ****
In het bakkerloze dorp Dounoux (88) staat een automaat waaruit vers stokbrood kan worden getrokken dat een bakker uit een naburig dorp erin heeft gestopt.
En bij de Aire La Bresse kun je zelfs de luxe Bresse-kippen uit een automaat trekken.